- ks. Tomasz Seweryn
Rachunek sumienia małżonkówUzdrowienie wewnętrzne
Archiwum miesiąca: listopad 2013
W ostatnią sobotę, 16 listopada 2013 r., w Kielcach w Parafii Niepokalanego Serca Najświętszej Marii Panny odbyła się inauguracja działalności Ogniska Wiernej Miłości Małżeńskiej WTM Sychar.
Zaczęliśmy wspólną Adoracją Najświętszego Sakramentu: śpiewem, modlitwą różańcową, a także w ciszy własnego serca. Następnie Eucharystia, której przewodniczył nasz opiekun duchowy Ksiądz Sebastian Wieczorek, a sprawował ją wraz z nim także nasz Ksiądz Paweł Dubowik – Krajowy Duszpasterz Wspólnoty Sychar oraz dwóch księży wikariuszy z parafii. O liturgię zadbali uczestnicy nowo powstałego ogniska. Modliliśmy się w intencji wszystkich małżeństw: zdrowych i zjednoczonych… rozbitych i poranionych… dotkniętych kryzysem związku.
Po Mszy, trochę zmarznięci, udaliśmy się do sali domu parafialnego, gdzie przy gorącej kawie i herbacie oraz słodkim „co nieco”, podzieliliśmy się z zebranymi swoimi historiami. Andrzej Szczepaniak – współzałożyciel Wspólnoty – opowiedział nam, jak doszło do jej powstania oraz przedstawił charyzmat i dzieła Sychar: Ruch Wiernych Serc oraz internetowe i stacjonarne warsztaty 12 kroków ku pełni życia. Rolę gospodyń pełniły: Agnieszka (ak70), Dorotka, Ania i Marzenka, a nad wszystkim czuwał niezawodny ks. Sebastian.
Gości z Kielc i okolicy, chętnych – miejmy nadzieję 😉 – do przyłączenia się do Ogniska i Wspólnoty przybyło aż 16 osób! Oprócz tego zaprzyjaźnione Sycharki z Opola, Warszawy, Łodzi, Krakowa i Radomska – sala pomieściła z trudem wszystkie 33 osoby. Podczas opowieści śmiech mieszał się z łzami, każdy został wysłuchany z uwagą.
Następne spotkanie – luźne, poza harmonogramem stałych spotkań w każdy drugi piątek miesiąca o godz. 18 – planujemy „andrzejkowo”: 29 listopada, w piątek. Będzie ono miało charakter organizacyjno-zapoznawczy, rozpocznie się także od Eucharystii o godzinie 18.
Zapraszamy gorąco wszystkich, którzy byli na poprzednim spotkaniu, a także tych, którzy z różnych powodów nie mogli być z nami w ostatnią sobotę. Nie zmagajcie się sami z problemami, we wspólnocie znajdziecie zrozumienie i wsparcie od osób na podobnym życiowym zakręcie.
Historia powstawania Ogniska tu: http://www.kryzys.org/viewtopic.php?t=10036
ZAPRASZAMY do składania świadectwa wierności nauce Pana Jezusa pod artykułami:
1. KAI „Jak wyjść z kryzysu w małżeństwie?” – http://gosc.pl/doc/1786872.Jak-wyjsc-z-kryzysu-w-malzenstwie .
2. Franciszka Kucharczaka „Zawarci bezpieczne” o sakramencie małżeństwa – http://gosc.pl/doc/1784607.Zawarcie-bezpieczne .
3. Ks. Marka Dziewieckiego „Konsekwencje przysięgi małżeńskiej” – http://www.przewodnik-katolicki.pl/nr/wiara_i_kosciol/konsekwencje_przysiegi_malzenskiej.html
i jego drugim tekstem
„Kościół nigdy nie uzna rozwodów” – http://gosc.pl/doc/1779955.Kosciol-nigdy-nie-uzna-rozwodow .
W dyskusji pod swoimi artykułami bierze udział ks. Marek Dziewiecki, który odpowiada na pytania, podkreśla następujące aspekty:
1. Szacunek dla obecności Jezusa w sakramencie małżeństwa jest miarą szacunku do Jezusa w ogóle i do innych sakramentów, w których Jezus jest obecny, by nam błogosławić.
2. Kto opuszcza małżonka i żyje w związkach pozamałżeńskich, jest wezwany do nawrócenia, by znów okazywać miłość, wierność i uczciwość małżonkowi i dzieciom.
3. Małżonek opuszczony nie ma prawa do łamania swojej przysięgi małżeńskiej, ale ma prawo do obrony przed krzywdzicielem i do szczególnej opieki duszpasterskiej ze strony księży.
4. Kościół powinien z miłością odnosić się do tych, którzy złamali sakramentalną przysięgę małżeńską i żyją w związkach, które dla katolika nie są małżeństwem.
5. O losie tych, którzy odeszli od małżonka, nie decyduje postawa Kościoła wobec nich, lecz to, czy powracają do wierności Bogu, małżonkowi i dzieciom.
Stolica Apostolska po raz kolejny interweniowała w sprawie samowoli archidiecezji fryburskiej, która przed miesiącem wydała wytyczne dopuszczające rozwiedzionych, żyjących w związkach cywilnych, do sakramentów.
Prefekt Kongregacji Nauki Wiary abp Gerhard Müller wysłał list do abp Roberta Zollitscha, który kieruje archidiecezją fryburską. Nakazuje w nim wycofanie tych wytycznych, które, jak zauważa, budzą w wiernych zamieszanie odnośnie do nauczania Kościoła o nierozerwalności małżeństwa. Prefekt watykańskiej kongregacji przypomina również, że błogosławienie nowych związków, które dopuszcza niemiecka archidiecezja, zostało w sposób jednoznaczny zakazane przez Jana Pawła II i Benedykta XVI. Kopię listu otrzymali wszyscy niemieccy biskupi.
Archidiecezją fryburską kieruje abp Robert Zollitsch, przewodniczący episkopatu Niemiec. Do 17 września był tam arcybiskupem, a następnie z racji ukończenia 75. roku życia i do czasu mianowania następcy, jest tam administratorem apostolskim.
Źródło:
http://ekai.pl/wydarzenia/watykan/x72515/stolica-apostolska-interweniuje/
http://papiez.wiara.pl/doc/1777019.Abp-M-ller-napomina-abp-Zollitscha
„Dlaczego szukacie żyjącego wśród umarłych? Nie ma Go tutaj; zmartwychwstał!” (Łk 24,5-6)
„Na świecie doznacie ucisku, ale miejcie odwagę:
Jam zwyciężył świat” (J 16,33)
„Idźcie na cały świat i głoście Ewangelię wszelkiemu stworzeniu!”
(Mk 16,15)
„Nie bój się, wierz tylko!” (Mk 5,36)
– do Marty siostry Marii I Łazarza:
„Ja jestem zmartwychwstaniem i życiem. Kto we Mnie wierzy, choćby i umarł, żyć będzie. Każdy, kto żyje i wierzy we Mnie, nie umrze na wieki. Wierzysz w to?” (J 11,25-26)
– do kobiety kananejskiej:
„O niewiasto wielka jest twoja wiara; niech ci się stanie,
jak chcesz!” (Mt 15,28)
– do kobiety, która prowadziła w mieście życie grzeszne:
„Twoja wiara cię ocaliła, idź w pokoju!” (Łk 7,37.50)– do oczyszczonego z trądu Samarytanina:
„Wstań, idź, twoja wiara cię uzdrowiła” (Łk 17,19)
– do kobiety cierpiącej na krwotok:
„Ufaj, córko! Twoja wiara cię ocaliła” (Mt 9,22)
– do niewidomego Bartymeusza:
„Idź, twoja wiara cię uzdrowiła” (Mk 10,52)
Obietnica Chrystusa:
„Kto zachowa moją naukę, nie zazna śmierci na wieki” (J 8,51)
…
To może być także Twoje zmartwychwstanie
– zmartwychwstanie Twojego małżeństwa!
Matka Boska Leśniowska
Ty coś domem, o którym się śniło
Matko Boska Leśniowska
Miej w opiece każdziutką miłość
Matko Boska leśniowska
Słowa Pana Jezusa nie pozostawiają żadnych wątpliwości:
„Jeżeli nie będziecie spożywali Ciała Syna Człowieczego
i nie będziecie pili Krwi Jego,
nie będziecie mieli życia w sobie” (J 6, 53)
Ile tego życia będziemy mieli w sobie tu na ziemi, tyle i tylko tyle zabierzemy w świat wieczności. I na bardzo długo możemy znaleźć się w czyśćcu, aby dojść do pełni życia, do miary nieba.
Prezentacja Alicji i Marzeny: http://bit.ly/2uHQ2Lt
Referat Andrzeja: http://bit.ly/2t7Cswv
Prezentacja Andrzeja: http://bit.ly/2u9uLZw
Program konferencji: http://bit.ly/2tembWC
Link do nagrania – VIDEO: https://youtu.be/VKGB4GpQkSY
Link do nagrania – AUDIO: https://archive.org/details/sycharki
Czy wolno katolikowi zgodzić się na rozwód?
– o. prof. Jacek Salij OP
Jak wrócić do sakramentalnego małżonka?
Kryzys małżeński – pytania i odpowiedzi
„Dla Boga nie ma nic niemożliwego” (Łk 1,37)
Zaczynając od nowa
Musicie zawsze powstawać!
Możecie rozerwać swoje fotografie i zniszczyć prezenty.
Możecie podeptać swoje szczęśliwe wspomnienia
i próbować dzielić to, co było dla dwojga.
Możecie przeklinać Kościół i Boga.
Ale Jego potęga nie może nic uczynić
przeciw waszej wolności.
Bo jeżeli dobrowolnie prosiliście Go,
by zobowiązał się z wami…
On nie może was „rozwieść”.
To zbyt trudne?
A kto powiedział, że łatwo być
człowiekiem wolnym i odpowiedzialnym.
Miłość się staje
Jest miłością w marszu, chlebem codziennym.
Nie jest umeblowana mieszkaniem,
ale domem do zbudowania i utrzymania,
a często do remontu.
Nie jest triumfalnym „TAK”,
ale jest mnóstwem „tak”,
które wypełniają życie, pośród mnóstwa „nie”.
Człowiek jest słaby, ma prawo zbłądzić!
Ale musi zawsze powstawać i zawsze iść.
I nie wolno mu odebrać życia,
które ofiarował drugiemu; ono stało się nim.
Michel Quoist
Westerplatte
„Każdy z was, młodzi przyjaciele, znajduje też w życiu jakieś swoje „Westerplatte”. Jakiś wymiar zadań, które trzeba podjąć i wypełnić. Jakąś słuszną sprawę, o którą nie można nie walczyć. Jakiś obowiązek, powinność, od której nie można się uchylić. Nie można zdezerterować. Wreszcie — jakiś porządek prawd i wartości, które trzeba utrzymać i obronić, tak jak to Westerplatte, w sobie i wokół siebie. Tak, obronić — dla siebie i dla innych” – Jan Paweł II.
Ciężki krzyż
„Miłość nigdy nie pomaga w złym. Właśnie dlatego doradca katolicki w żadnej sytuacji nie proponuje krzywdzonemu małżonkowi rozwodu, gdyż nie wolno nikomu proponować łamania przysięgi złożonej wobec Boga i człowieka” – ks.dr Marek Dziewiecki.
Bitwa toczy się o nasze serce
Tożsamość mężczyzny i kobiety
Co to znaczy „moja była żona”?
