W poprzednim numerze w artykule pod tutułem „Tylko dla pań” bazując na spostrzeżeniach wieloletniego pracownika poradni małżeńskiej Jacka Pulikowskiego przedstawiliśmy kobietom dwanaście sposobów, dzięki którym mogłyby dopomóc swoim mężczyznom dorosnąć do roli mężów i ojców. Zgodnie z obietnicą, tym razem coś dla Panów tzn. kilka wskazówek jak zrozumieć kobietę.

Kobiety ocena sytuacji zależy od jej aktualnych uczuć. One mają decydujący wpływ na jej nastawienie do życia. Mężczyzna powinien zadbać o kobiece uczucia. Jeżeli żona jest płaczliwa lub ma zły humor, niech mąż zada sobie pytanie: czy zrobił coś, żeby tę sytuację zmienić.

Mąż powinien doceniać codzienną pracę kobiety na rzecz domu i jej w tym gorliwość, a nie przeceniać swojej kariery zawodowej i zarobionych przez siebie pieniędzy.

W dziedzinie płciowości mąż ma za zadanie poznać na czym polega fizjologiczna płodność żony i na podstawie tej wiedzy stworzyć jej poczucie bezpieczeństwa, by świadomie planować poczęcie dziecka lub odłożyć je w czasie.

W sytuacjach kryzysowych mężczyzna powinien szukać sposobów na naprawienie tego, co w jakiś sposób szwankuje w funkcjonowaniu małżeństwa. Dobrym sposobem na poprawienie relacji jest troska i szczere zaangażowanie robienie różnych drobnych przyjemności na rzecz drugiej osoby, by pokazać, jak bardzo jest ona ważna.

Utożsamianie uczuć z miłością jest bardzo niebezpieczne. Miłość ma wyrażać się poprzez postawę życiową. Jej największym zagrożeniem jest egoizm wynikający z niedojrzałości człowieka, wyrażający się w niedostatecznym używaniu rozumu i woli. Człowiek dojrzały potrafi wytrwać w dozgonnej miłości i dopełnić obietnicy bez względu na pojawiające się po drodze zmienne uczucia.

Mąż i żona powinni rozmawiać ze sobą o swoich emocjonalnych potrzebach. Mąż powinien być cierpliwym oddanym uczniem, żona zaś – wytrwałą nauczycielką wiedzy o niej samej, jej uczuciach, potrzebach i doznaniach.

Żona ma naturalną potrzebę komunikowania o swych uczuciach. Czuje się szczęśliwa i zrozumiana, gdy zauważa, że mąż słucha jej słów. Niewysłuchiwana przez własnego męża żona często poszukuje sobie innego powiernika. To zaś może stanowić poważne zagrożenie dla małżeństwa.

Kobiecie słowa kocham nigdy się nie znudzi, a gesty czułości i komplementy dodają energii życiowej i chęci do działania.

Mąż, który ma zamiar zrobić żonie wyrzuty za jakąś niewykonaną czynność, niech najpierw rozejrzy się po domu i wyszuka 99 rzeczy, które zrobiła, aby podziękować za nie, a potem, jeśli rzeczywiście chce jej zwrócić uwagę, niech to zrobi delikatnie.

Podstawą każdego związku jest poprawna komunikacja. Oto praktyczny przepis na to, jak przeprowadzić dobrą rozmowę:

1. Nie rozmawiajmy w gniewie.
2. Rozmawiajmy tylko wtedy, gdy obie strony są do tego gotowe i zgadzają się na rozmowę.
3. Aranżujemy „miejsce akcji”: wyłączamy telewizor, radio, telefon.
4. Zapewniamy intymność (bez świadków lub obawy, że ktoś podsłuchuje).
5. Nie spieszymy się.
6. Mówimy o sobie, o swoich uczuciach i odczuciach, unikając wydawania osądów.
7. Unikamy ranienia emocjonalnego, nie czepiamy się spraw na które nasz rozmówca nie ma wpływu (np. wydarzenia z przeszłości, cechy fizyczne).
8. Mówimy nie tylko o rzeczach złych, tych, które należy naprawić, lecz także dziękujemy sobie za wszystko, co jest dobre.
9. Kończąc rozmowę czynimy postanowienia na najbliższą przyszłość.

W budowaniu więzi małżeńskiej potrzebna jest współpraca męża i żony z Bogiem. On pomaga swą łaską stworzyć fascynującą i szczęściodajną komunię osób. Żyjmy więc tak, by nasz współmałżonek mógł dostrzec Boga w naszym myśleniu, mówieniu i postępowaniu. Na koniec zachęcam do przeczytania Pierwszego Listu Św. Pawła do Koryntian 13 rozdział od 4 do 7, wstawiając w miejsce słowa miłość swoje imię. Ten list jest wciąż dla nas aktualnym zdarzeniem. Więc do roboty! Pamiętajmy, że każdy trud się opłaci. Zachęcam do przeczytania książki Jacka Pulikowskiego pt. „Ewa czuje inaczej”, na podstawie której powstał ten artykuł.

Oprac. S.K.

Warto przeczytać:

TYLKO DLA PAŃ >>>

MĘŻCZYŹNI I KOBIETY RÓŻNIĄ SIĘ… >>>