„Dlatego opuści człowiek ojca matkę,

i połączy się z żoną swoją, a tych dwoje będzie jednym ciałem”

List do Efezjan 5:31

Podłożem wielu problemów w małżeństwie są nie tyle konflikty z teściami, co postawa małżonków. Najczęściej to w nich samych nie został zrealizowany ważny i podstawowy etap opuszczenia – emocjonalnego, psychicznego, czy w kategoriach wyborów i priorytetów.

Jak długo żona nie jest dla męża tą najważniejszą i najbliższą osobą, tak długo w relacji małżeńskiej nie będzie miała pełnego poczucia bezpieczeństwa

Wciąż będzie świadoma, że ktoś inny zajmuje należne jej miejsce.

Jednym z najczęściej powielanych błędów jest destruktywna więź matki z zamężną córką lub żonatym synem.

Jeżeli ich relacja jest nadrzędna w stosunku do więzi z mężem czy żoną, to takie małżeństwo wcześniej czy później napotka poważne kłopoty.

Swojego partnera można „zdradzać z rodzicami” w sposób emocjonalny.

Tworzy się wówczas trójkąt lub czworokąt społecznie akceptowany, lecz bardzo niszczący małżeństwo.

Małżeństwo, w którym nie doszło do fizycznego i emocjonalnego opuszczenia rodziców w sensie uniezależnienia od nich, napotyka wiele problemów już od samego początku swojego wspólnego życia. Uzależnienie finansowe od rodziców lub osób trzecich otwiera furtkę do ingerowania i dyktowania warunków przez „ofiarodawcę”. Małżeństwo powinno dążyć, więc do jak największej samodzielności, aby została spełniona Boża zasada „opuszczenia”.

Nie inaczej jest w życiu żony. Więź z mężem i jego miejsce są nadrzędne wobec relacji z innymi osobami, w tym z matką czy ojcem.

Jedność w małżeństwie może nastąpić dopiero wtedy, gdy zostaną spełnione pewne określone przez Boga warunki: opuszczenie, złączenie się i stanie się jednym ciałem.

Źródło:

„Małżeństwo o jakim marzymy” – część 1 >>>
„Małżeństwo o jakim marzymy” – część 2 >>>