W sobotę 14 grudnia 2013 r. w Centrum Odnowy Duchowej w Warszawie przy ul. Skaryszewskiej odbyło się uroczyste spotkanie z okazji 10-lecia Wspólnoty Trudnych Małżeństw SYCHAR. Jubileuszowe uroczystości rozpoczęliśmy o godz.10 na modlitewnym skupieniu, na Eucharystii w kaplicy księży Pallotynów, której przewodniczył powołany w marcu 2012 r. Krajowy Duszpasterz Wspólnoty ksiądz Paweł Dubowik – przybyły specjalnie na tę okazję oraz współzałożyciel Wspólnoty ksiądz Jan Pałyga SAC.
Obchodziliśmy wspomnienie Świętego Jana od Krzyża (1542-1591), który nie tylko uwierzył i poszedł drogą wiary, ale więcej – poznał tę drogę i opisał ją bardzo wnikliwie. Jego dzieła, stanowiące wyjątkową syntezę wiedzy o rozwoju życia duchowego, nie przestały być aktualne. Życie św. Jana było naznaczone krzyżem. To dało mu niezwykłe poznanie spraw Bożych i rozpaliło go „żywym płomieniem miłości”. Decyzja na pójście drogą krzyża w codzienności czeka także nas. By ją podjąć odważnie i z miłością, mówiąc: „Idę, Panie”, powierzaliśmy się wstawiennictwu patrona tego dnia.
O liturgię zadbali członkowie naszej Wspólnoty, homilię – http://archive.org/details/XPawelDubowik2013.12.14KazanieJubileusz10leciaSycharu – wygłosił ksiądz Paweł podkreślając wagę adwentu – czasu oczekiwania na Narodzenia Jezusa, ale i naszego życia, które całe jest adwentem – czasem przygotowania na spotkanie z Panem.
Dziękowaliśmy Panu Bogu za powstanie Wspólnoty, modliliśmy się za ich założycieli, za kapłanów związanych z naszą wspólnotą, a także w intencji rekolekcji, zwłaszcza tych małżeńskich, aby ich przesłanie dotarło do słuchających, zwłaszcza do małżonków dotkniętych kryzysem związku, dla których nadchodzące święta to czas niełatwy, ale jednak czas nadziei, czas wiary naszego charyzmatu, że „każde sakramentalne małżeństwo jest do uratowania”.
Życzenia dalszego rozwoju Wspólnoty ksiądz Paweł zinterpretował jako potrzebę czasów, ale i jako życzenie, aby jej działania i dążenia mogły przemienić ją we wspólnotę szczęśliwych małżeństw.
Po Mszy św. spotkaliśmy się Centrum Pomocy Duchowej w ludzkim wymiarze – powitania, spotkania, uściski, wymiana informacji, a w Sali Wspólnot zasiedliśmy do świętowania przy stołach – staropolska pajda chleba ze smalcem i kiszonym ogórkiem i duuuużo słodkości – łakocie i domowe wypieki naszych Sycharek zaspokoiłyby gusta najwybredniejszych cukierników.
I nadszedł czas wspomnień, dla tych, którzy pamiętali jakie to były początki (Ania, Małgosia, Andrzej). Jak to wszystko się zaczęło ze zwykłych pragnień serc i jak odpowiedziało w czasie na potrzeby wielu ludzi będących na życiowych zakrętach. Ilu przyszło z pomocą, jak wielu pozwoliło dalej żyć, by mimo ciężkich ludzkich doświadczeń trwać w swoich małżeństwach, być wiernym Chrystusowi.
Obejrzeliśmy nagrania wygłoszonych świadectw przez księży związanych z Ogniskami SYCHAR-u na terenie całej Polski – ich relacje, ich opinie, ich wrażenia z posługi w naszej Wspólnocie.
Podjęliśmy też rozmowy na temat przyszłych inicjatyw, mile widziany był każdy pomysł. Ot, niby takie sobie refleksyjne spotkanie, a przerodziło się w czas inicjatyw, kto wie co może się z tego rozwinąć?
Serdecznie dziękujemy wszystkim, którzy zechcieli z nami świętować i tym, którzy świętować też chcieli, ale z różnych przyczyn nie mogli, lecz byli z nami myślami i wspierali modlitwą. Wyrażamy wdzięczność i uznanie wszystkim, którzy włożyli trud w przygotowania Jubileuszu Wspólnoty i swą pracą oraz zaangażowaniem przyczynili się do tak pięknej oprawy obchodów.