Wspólnota Trudnych Małżeństw SYCHAR

Italia España France Deutschland Great Britain

Powrót po 13 latach

Wybieram Miłość
wybieram-milosc-xpiotr-168x126
Uzdrowienie
Przygotowanie do spowiedzi
- ks. Tomasz Seweryn uzdrowienie-xtomasz-168x143 Rachunek sumienia małżonków
Uzdrowienie wewnętrzne
O Sycharze w TVP1
mywyoni-o-sycharze-168x123
Świadectwo miłości
niezgoda-na-rozwod-osalij-168x126
mywyoni-drugi-slub-168x101
malzenstwo-osalij-168x136
Miłujcie się!
Nowa Ewangelizacja
Abyś dzień święty święcił

Episkopat

1. Zespół Logistyczno-Ewangelizacyjno-Medialny (LEM)

Zespół LEM to zespół ludzi z pasją, niezwykle pracowitych i oddanych Panu Bogu i Wspólnocie. Świetna ekipa, która nie boi się Bożej Roboty.
Pod adresem www.prezentacjalem.sychar.org możecie znaleźć prezentację naszego Zespołu oraz całego bogactwa Sycharu.
Zachęcamy także do odwiedzenia naszego kanału YouTube – www.lemplaylista.sychar.org . Subskrybujcie kanał i włączcie dzwoneczek, aby dostawać powiadomienia o nowych filmach :). A te, które już tam są polubcie :).

2. Kongres Rodzin Polonijnych

„Małżeństwo w centrum duszpasterskiej troski Kościoła na emigracji” to temat kolejnego Kongresu Rodzin Polonijnych, który odbędzie się 21 listopada 2020 roku, tym razem w formie online za pośrednictwem aplikacji Zoom. Zapisy trwają do 19 listopada.
Źródło: https://opoka.news/kongres-rodzin-polonijnych-zapisy

3. „ZAINWESTUJ W RODZICIELSTWO”

W ramach projektu podczas 30 godzin zajęć wykładowo-warsztatowych będzie szansa na zdobycie i pogłębienie wiedzy z zakresu budowania jedności małżeńskiej, odpowiedzialnego rodzicielstwa i zdrowia prokreacyjnego oraz możliwość zdobycia praktycznych umiejętności związanych z wypełnianiem przez małżonków ich życiowej misji, szczególnie misji rodzicielskiej.
Źródło: http://fpr.pl/zainwestuj-w-rodzicielstwo

4. W obronie prawdy i dobrego imienia św. Jana Pawła II – https://bit.ly/3kuxi7F

Rozmowa Marcina Przeciszewskiego (szef KAI) z o. Maciejem Ziębą OP: „Raport nt. McCarrica nie obciąża Jana Pawła II” – poniżej fragmenty:

„O. Maciej Zięba OP: Jestem załamany tym jak światowe, a także polskie media stronniczo przedstawiają tę sprawę. Raport przeczytałem dwukrotnie, a fragmenty dotyczące Jana Pawła II jeszcze bardziej szczegółowo. Widzę, że wymowa raportu jest zupełnie inna. (…)
Raport nt. McCarrica nie pokazuje jakiegokolwiek „tuszowania” czy „zamiatania pod dywan” przestępstw seksualnych ze strony Jana Pawła II – mówi o. Maciej Zięba OP w wywiadzie dla KAI. – A jeśli ktoś stawia takie zarzuty, to znaczy, że albo nie czytał raportu albo po prostu kłamie – dodaje. Tłumaczy jak bardzo przełomowy był pontyfikat Jana Pawła II w sensie rozpoczęcia w skali globalnej walki z przestępstwami wykorzystywania seksualnego małoletnich w Kościele”. (…)
KAI: Warto też odnieść się do zarzutów jakie wybrzmiały w filmie „Don Stanislao” wobec kard. Stanisława Dziwisza, że rzekomo robił wszystko, aby doprowadzić do nominacji McCarricka na arcybiskupa Waszyngtonu. Czy to prawda?
– Pierwszym zarzutem podnoszonym przez media wobec kard. Dziwisza jest fakt, że jego nazwisko pojawia się w raporcie 45 razy. A jest to całkowicie zrozumiałe, skoro był wówczas sekretarzem Jana Pawła II. W raporcie jest przecież mnóstwo nazwisk i nazwisko kard. Johna O’Connora, pojawia się ponad 150 razy, nazwisko prezydenta Obamy 26 razy, a prezydenta Busha 23 razy. Fakt, że czyjeś nazwisko pojawia się w raporcie nie jest żadnym oskarżeniem, a interpretowanie tego w taki sposób jest zwykłym naginaniem faktów.
Inny rodzaj zarzutów formułowany jest w oparciu o fakt, że bp Dziwisz otrzymał na początku sierpnia 2000 r. list od McCarricka, który przekazał Janowi Pawłowi II. Sądzę, że McCarrick nie pisał do dykasterii, bo obawiał się, że jego list tam ugrzęźnie, a nie śmiał pisać do samego Jana Pawła II, więc pisze do bp. Dziwisza. Robi to dlatego, gdyż wie, że jako sekretarz ważne listy przekazuje on papieżowi. Zresztą początkowo moje listy w taki sam sposób trafiały do papieża. Ze strony Dziwisza nie widać tu żadnej innej roli poza przekazaniem listu, który uznał za ważny. Na podstawie Raportu nie da się mu zarzucić jakiegokolwiek tuszowania tej sprawy.
Rolą sekretarza, który dostaje codziennie kilkaset listów do papieża z niezliczonymi informacjami, prośbami czy ostrzeżeniami, jest ich sortowanie i wybieranie najważniejszych, które dostarcza papieżowi, a inne kieruje do różnych kongregacji, albo chowa do archiwum. Tak czynią wszyscy sekretarze osób, które są powszechnie znane. Czynią tak w trosce o ochronę przełożonego przed niepotrzebną i nadmierną ilością pracy, tym bardziej biorąc pod uwagę jego stan zdrowia. Podobnie jest z niezliczonymi prośbami o osobiste audiencje. Całkowicie zrozumiały jest więc fakt, że bp Dziwisz jako sekretarz nie prezentował Janowi Pawłowi wszystkich pism jakie dostawał, ani nie umawiał audiencji dla wszystkich, którzy o to prosili. Ale dlatego ważna jest odpowiedź na pytanie czy bp Dziwisz przekazywał wszystkie ważne listy do właściwych watykańskich urzędów, tam gdzie powinny trafić? Tego ten raport nie dotyczy. W moim przekonaniu, a przez lata obserwowałem jego pracę, bp Stanisław Dziwisz był wzorowym sekretarzem.
KAI: A skoro padają zarzuty wobec Jana Pawła II, to warto chyba przypomnieć to wszystko, co jako papież zrobił dla oczyszczenia Kościoła z przestępstw na tle wykorzystywania seksualnego małoletnich przez duchownych. Jego pontyfikat jest tu chyba przełomowy?
– Szkoda, że we wszystkich komentarzach w ostatnim czasie w ogóle nie ma o tym mowy. Bo przecież to Jan Paweł II rozpoczął walkę z pedofilią w Kościele. Najpierw, w 1993 r. zainicjował ją w Stanach Zjednoczonych, a później w Irlandii. Kiedy jednak okazało się, że jest to problem szerszy to w kwietniu 2001 roku ogłosił słynny dokument, motu propio „Sacramentorum sanctitatis tutela”. Podniósł w nim wiek ochrony osób małoletnich – powyżej norm świeckich kodeksów karnych – do 18. roku życia oraz nakazywał, by wszystkie przypadki zasadnych podejrzeń przekazywać natychmiast do Rzymu, nie tylko do Kongregacji ds. Duchowieństwa (która zajmowała się konkretnymi przypadkami), ale również do Kongregacji Nauki Wiary, którą kierował kard. Joseph Ratzinger, aby rozwiązywać ten problem w sposób systemowy.
Zaangażowanie Jana Pawła II w walkę z pedofilią potwierdzili też niedawno przewodniczący episkopatów całego świata, którzy spotkali się w dniach 21–24 lutego 2019 roku w Watykanie, by rozmawiać o tym problemie. Byli oni zgodni, że rok 2001 i motu proprio Jana Pawła II były momentem zwrotnym – od tego czasu przypadki pedofilii w Kościele są już dość rzadkie, ścigane z całą surowością prawa i jednoznacznie osądzane”.

Cały artykuł na stronie KAI – https://bit.ly/3kuxi7F .

Polecamy również wypowiedzi:
– abp Stanisław Gądecki Przewodniczący KEP: https://bit.ly/2UsKvn6
– ks. Andrzej Dobrzyński: https://bit.ly/3nk735y
– Milena Kindziuk: https://bit.ly/3lxYIei
– Kolegium Rektorskie KUL: https://bit.ly/3ptC88X

Zapraszamy do przeczytania świadectw Sycharowiczek – Bożeny i Moniki oraz listu ks. abpa Stanisława Gądeckiego:

1. Świadectwo Bożeny „Moje dojrzewanie do miłości”: http://sychar.org/moje-dojrzewanie-do-milosci-swiadectwo-bozeny/ .

2. Świadectwo Moniki „Moja zgoda na rozwód”: http://sychar.org/moja-zgoda-na-rozwod-swiadectwo-moniki/ .

3. List Abpa Stanisława Gądeckiego zachęcający do udziału w wyborach do Sejmu i Senatu:

Fragment listu:

„…katolicy powinni popierać programy broniące prawa do życia od poczęcia do naturalnej śmierci, gwarantujące prawną definicję małżeństwa jako trwałego związku jednego mężczyzny i jednej kobiety, promujące politykę rodzinną, wspierające dzietność, gwarantujące prawo rodziców do wychowania własnego potomstwa zgodnie z wyznawaną wiarą i moralnymi przekonaniami. W związku z tym katolicy nie mogą wspierać programów, które promują aborcję, starają się przedefiniować instytucję małżeństwa, usiłują ograniczyć prawa rodziców w zakresie odpowiedzialności za wychowanie ich dzieci, propagują demoralizację dzieci i młodzieży. Nie mogą się decydować na wybór kandydata, który wyraża poglądy budzące zastrzeżenia z punktu widzenia moralnego oraz ryzykowne z punktu widzenia politycznego”.

Cały tekst listu dostępny na stronie Episkopatu: https://episkopat.pl/przewodniczacy-episkopatu-zacheca-do-udzialu-w-wyborach-parlamentarnych/ .

1. Apel przewodniczącego Episkopatu ks. abpa Stanisława Gądeckiego

„Szacunek dla konkretnych osób nie może jednak prowadzić do akceptacji ideologii, która stawia sobie za cel przeprowadzenie rewolucji w zakresie społecznych obyczajów i międzyosobowych relacji. „Ta rewolucja w obyczajach i moralności – podkreśla papież Franciszek – często wymachuje «flagą wolności», ale w rzeczywistości przyniosła dewastację duchową i materialną niezliczonym ludzkim istotom, szczególnie najbardziej narażonym” (Watykan, 17.11.2014) – napisał abp Stanisław Gądecki, Przewodniczący Konferencji Episkopatu Polski w oświadczeniu ws. LGBT+. (…)
Stąd mój apel do władz samorządowych o niepodejmowanie decyzji, które – pod pozorem przeciwdziałania dyskryminacji – skrywałyby ideologię zaprzeczającą naturalnej różnicy płci i komplementarności mężczyzn i kobiet. Apeluję także do parlamentarzystów, aby oparli się dalekosiężnym planom środowisk LGBT+ polegającym na zmianie polskiego prawa na rzecz wprowadzenia tzw. „małżeństw homoseksualnych” oraz możliwości adopcji przez nie dzieci”.

Pełny tekst oświadczenia na stronie Episkopatu Polski: https://episkopat.pl/przewodniczacy-episkopatu-o-lgbt-szacunek-do-osob-nie-moze-prowadzic-do-akceptacji-ideologii/

2. Marcin Przeciszewski (szef KAI) „Grozi nam totalitaryzm światopoglądowy? Ideologiczna ofensywa LGBT+”

„W Polsce – tak jak i w innych krajach Europy środkowo-wschodniej – mamy do czynienia z szeroko zakrojoną kampanią środowisk LGBT+, której celem są daleko idące zmiany prawa. Mają one doprowadzić do legalizacji „małżeństw homoseksualnych”, wprowadzenia do systemu edukacji programów promujących postawy homoseksualne oraz ścigania z urzędu wszelkich aktów tzw. homofobii. Ten szeroko zakrojony program rewolucji społeczno-kulturowej nosi znamiona znanych z historii, klasycznych ideologii.
Ogólnopolska kampania LGBT+: Polska jest na półmetku zaplanowanej na ten rok kampanii środowisk LGBT+. Od kwietnia do października br. organizowane są parady i Marsze Równości, mające się odbyć w 23 polskich miastach. Pierwsze miały miejsce w kwietniu w Koszalinie, Gnieźnie i Łodzi, w maju w Bydgoszczy, Krakowie i Trójmieście, w czerwcu w Zielonej Górze, Warszawie, Olsztynie, Częstochowie, Rzeszowie i Opolu, w lipcu w Poznaniu, Kielcach i Białymstoku. 10 sierpnia Marsz Równości przejdzie ulicami Płocka, a w kolejnych kilkunastu tygodniach: Gorzowa Wielkopolskiego, Katowic, Szczecina, Torunia, Kalisza, Wrocławia i Lublina. (…)
Głównym i najbardziej dalekosiężnym celem jest zmiana polskiego prawa na rzecz wprowadzenia „małżeństw homoseksualnych” oraz możliwości adopcji przez nie dzieci – tak jak zostało to już zagwarantowane w wielu krajach Europy zachodniej.(…)
Podobnie jak przedstawiciele każdej ze znanych nam ideologii, środowiska LGBT+ formułują pozytywny cel, jakim ma być zbudowanie społeczeństwa, w którym – po dokonaniu dość radykalnych zmian – każdy będzie mógł być szczęśliwy, zapanuje powszechna sprawiedliwość i nikt nie będzie już prześladowany czy marginalizowany. Jest to charakterystyczny i obecny w każdej ideologii rys utopijny, zakładający, że dokonanie pewnych dość radykalnych i szybkich zmian, otworzy epokę dobra i szczęścia, w którym każdy będzie mógł uczestniczyć i nie będzie podlegać żadnej dyskryminacji.
Ideologia marksistowska obiecywała zbudowanie powszechnej sprawiedliwości społecznej i definitywne zakończenie wyzysku robotników, pod warunkiem wyzwolenia proletariatu i radykalnego ograniczenia roli klas posiadających. Ideologia nazistowska z kolei obiecywała odzyskanie należnej przestrzeni życiowej i możliwości nieskrępowanego rozwoju dla narodu niemieckiego, pod warunkiem oczyszczenia cywilizacji europejskiej z obcych i szkodliwych wpływów, jakimi była ona zanieczyszczana przez tzw. żywioł żydowski.
Podobnie – mający cechy klasycznej ideologii społecznej program LGBT+ – zakłada, że szczęśliwe społeczeństwo, wolne od dyskryminacji, w którym każdy będzie mógł bez przeszkód się realizować, zostanie zbudowane o ile zostanie zmieniony system prawny, zawierający liczne ograniczenia dyktowane przez tradycyjnie pojmowane, konserwatywne struktury społeczne.
A główną zmianą ma być zrównanie statusu związków homoseksualnych z rodziną pojmowaną jako związek mężczyzny i kobiety, otwarty na poczęcie i urodzenie dzieci. Przypomnijmy, że cywilizacja Zachodu wyrasta m. in. z zagwarantowania szczególnego statusu rodzinie, która pozostaje pod szczególną ochroną państwa, co wyraża się w określonym systemie prawnym. A tę szczególną ochronę i pomoc ze strony państwa rodzina zawdzięcza temu, że jest instytucją społeczną spełniającą wyjątkową rolę dla przyszłości społeczeństwa, poprzez zrodzenie i wychowanie przyszłych obywateli. Tymczasem związki homoseksualne nie spełniają analogicznej roli społecznej, stąd nie ma żadnych argumentów, aby przyznać im te same przywileje czy środki wsparcia, jakimi darzona jest rodzina.
Ponadto nie ma żadnych podstaw, aby brak równości prawnej pomiędzy małżeństwem kobiety i mężczyzny a związkiem homoseksualnym uznawać za dyskryminację tego ostatniego. Od dawna, a szczególnie w epoce współczesnej, takie związki są tolerowane w społeczeństwie, mają one prawo do wspólnego życia bez żadnych przeszkód, a ich członkowie korzystają z pełni praw obywatelskich i ludzkich. Żadne prawo tych osób w polskim społeczeństwie nie dyskryminuje, ani w żaden sposób ich nie marginalizuje”.

Pełny tekst artykułu pokazujący m.in. zagraniczne wsparcie, podmioty zaangażowane w szerzenie tej ideologii na stronie KAI: https://ekai.pl/grozi-nam-totalitaryzm-swiatopogladowy-ideologiczna-ofensywa-lgbt/

3. O jakiej „tęczowej zarazie” mówił abp Jędraszewski?

„Abp Jędraszewski stwierdził, że istnieje „ideologia LGBT” oraz wyjaśnił, jak ją rozumie: “Jest to bardzo określony system myślenia i antywartości. Jest antychrześcijański i odrzuca chrześcijańskie przesłanie o Bogu, który stworzył człowieka na swój obraz i podobieństwo jako kobietę i mężczyznę, których powołał do życia i płodności małżeńskiej. To wszystko jest odrzucane bardzo systematycznie i w sposób – nie bójmy się tego powiedzieć – totalitarny. (…)
Metropolita krakowski podkreślił, że używając stwierdzenia „tęczowa zaraza” miał na myśli tę ideologię, a nie ludzi z nią związanych. – Kościół ludzi nie potępia. Potępia zło. Także to, które przyjmuje kształt konkretnej ideologii – zauważył. Dodał, że grzech jest złem, które czyni człowiek, a miłosierny Jezus pochyla się nad grzesznikiem, wskazując mu drogę nawrócenia”.

Cały tekst na stronie KAI: https://ekai.pl/abp-jedraszewski-nie-wzywalem-do-walki-i-nienawisci/

4. Wydarzenie “Polska pod krzyżem” we Włocławku

„14 września na lotnisku Aeroklubu Włocławskiego w Kruszynie pod Włocławkiem odbędzie się spotkanie ewangelizacyjne “Polska pod krzyżem” – poinformowali w środę twórcy wydarzenia: diecezja włocławska i Fundacja Solo Dios Basta. (…)
W programie wydarzenia zaplanowano konferencje, świadectwa i Mszę świętą pod przewodnictwem biskupa włocławskiego Wiesława Meringa. Wieczorem odmówiona zostanie modlitwa w intencji ustanowienia krzyża centralnym punktem życia każdego pielgrzyma, a potem nocne czuwanie, które potrwa aż do rana”.

Źródło: https://ekai.pl/wydarzenie-polska-pod-krzyzem-we-wloclawku/

1. Oświadczenie Przewodniczącego Episkopatu Polski o próbie zohydzenia chrześcijaństwa i Kościoła.
Ks. abp Stanisław Gądecki napisał m.in.:
„Sfera seksualności jest tak wrażliwa, że każde wykorzystanie i porzucenie, także osoby dojrzałej, głęboko ją ranią i powodują w jej życiu dalekosiężne negatywne skutki. Ponadto rozmaite grzechy przeciwko czystości są wzajemnie ze sobą powiązane. Jedne rodzą drugie. Lekarstwem na przestępstwa seksualne jest zachowanie VI przykazania Dekalogu. Komu zatem jest bliski los ofiar różnych nadużyć seksualnych, powinien – w ramach holistycznego podejścia – zaangażować się w promowanie kultury czystości. (…) Grzech i zło są w Kościele, ale jest w nim także niezliczona rzesza świadków wiernych, pokornych, składających codziennie ciche świadectwo swojej miłości do Pana Jezusa. Wystarczy się nieco rozejrzeć, odkładając na bok uprzedzenia”.
Pełny tekst na stronie Episkopatu: https://episkopat.pl/en/przewodniczacy-episkopatu-o-probie-zohydzenia-chrzescijanstwa-i-kosciola/ .

2. Relacja z audiencji generalnej papieża Franciszka z 12 czerwca br., podczas której podziękował wszystkim Polakom za udział w Marszach dla Życia i zachęcił do modlitwy o szacunek dla życia ludzkiego, o zachowanie wartości ewangelicznych i rodzinnych.
Więcej na stronie: https://ekai.pl/franciszek-wezwal-polakow-do-obrony-zycia/ .

Zapraszamy do wysłuchania nagrań:

1. Świadectwo Doroty naszej Sycharowiczki wygłoszonego w TVP1 w programie „Między ziemią a niebem” w niedzielę 19 maja – https://vod.tvp.pl/video/miedzy-ziemia-a-niebem,19052019,42405271 .

2. Rekolekcje Sycharowskie o sercu wygłoszone przez ks. Zbigniewa Wądrzyka w Laskowicach 10-12 maja 2019 roku – https://www.youtube.com/playlist?list=PLobUwltc9GBbNbjCoXXfuvZpBEzM-hE59 .
Polecam książkę pt. „Serce, błogosławieństwo i przekleństwo. Niebo na ziemi, część 1” autorstwa ks. Zbigniewa Wądrzyka i Alicji Zagrodzkiej (Sycharowiczki) przygotowaną na ww. rekolekcje. Więcej na stronie www.serce.sychar.org .

Zapraszam do przeczytania:

3. „Zachęcamy do wzięcia udziału w wyborach do Parlamentu Europejskiego – napisali biskupi w słowie skierowanym do wiernych przed wyborami do Parlamentu Europejskiego, które odbędą się 26 maja” – https://episkopat.pl/en/slowo-rady-stalej-konferencji-episkopatu-polski-przed-wyborami-do-parlamentu-europejskiego/ .

4. Artykułu Ewy Kowalewskiej pt. „Wczoraj Irlandia – dzisiaj Polska!” – https://ekai.pl/wczoraj-irlandia-dzisiaj-polska/ i tekstu tej samej autorki pt. „Skąd ten atak na nasze dzieci?” – http://bit.ly/2KqFjO9 . Poniżej fragment:
„Scenariusz irlandzki
Warto zwrócić uwagę, dlaczego przegrała katolicka Irlandia. Zaledwie 20 lat temu 90% ludzi uczestniczyło tam w niedzielnej Mszy. Życie i rodzina były chronione konstytucyjnie i ważne dla obywateli. Dzisiaj kościoły są puste, a wprowadzone w ogólnonarodowym referendum zmiany zalegalizowały związki jednopłciowe i aborcję na życzenie. Premier Irlandii nie jest chrześcijaninem i oficjalnie podaje, że jest gejem – podobnie jak polski Robert Biedroń. Jak to się mogło stać w tak krótkim czasie – praktycznie jednego pokolenia?
Odpowiedź jest prosta.
Oni pozwolili, aby w irlandzkich szkołach prowadzono lekcje tzw. edukacji seksualnej w najbardziej permisywnym stylu, według wzoru brytyjskiego od 4 roku życia w pełnym wymiarze godzin. Rodzice nie mieli nic do powiedzenia. Ile czasu można uświadamiać dziecko? Godzinę, dwie, tydzień, miesiąc? Po kilka razy w tygodniu przez kilkanaście lat młodzi otrzymywali olbrzymią dawkę antychrześcijańskiej ideologii. Te treści były w ćwiczeniach, na klasówkach i egzaminach. Młodzi systematycznie byli uczeni akceptacji dla zachowań osób LGBT. Nasycano ich treściami seksualizującymi świadomość oraz zachęcano do zaspokajania popędu dla przyjemności bez odpowiedzialności, w oderwaniu od rodziny. Płodność stała się dla nich niepotrzebnym zagrożeniem, a dziecko poczęte agresorem. Po 30 latach takiej edukacji młode pokolenie straciło wiarę i zmieniło prawo!”
Źródło: Human Life International w Polsce – http://bit.ly/2KqFjO9 .

Warto też przeczytać: „Szybkie rozwody” w Irlandii? Dziś referendum w tej sprawie – https://ekai.pl/szybkie-rozwody-w-irlandii-dzis-referendum-w-tej-sprawie/ .

5. Św. Jan Paweł II:
„Przyszłość Polski zależy od was i musi od was zależeć. To jest nasza Ojczyzna. To jest nasze „być” i nasze „mieć”. I nikt nie może pozbawić nas prawa, ażeby przyszłość tego naszego „być” i „mieć” nie zależała od nas. Każde pokolenie Polaków, zwłaszcza na przestrzeni ostatnich dwustu lat, ale i wcześniej przez całe tysiąclecia, stawało przed tym samym problemem. Można go nazwać problemem pracy nad sobą. I trzeba powiedzieć, jeżeli nie wszyscy, to w każdym razie bardzo wielu nie uciekało od odpowiedzi na wyzwanie swoich czasów. Dla chrześcijanina nigdy sytuacja nie jest beznadziejna. Chrześcijanin jest człowiekiem nadziei!” – mówił Ojciec Święty do młodzieży zgromadzonej na Westerplatte, 12 czerwca 1987 roku.

W komunikacie z 376. Zebrania Plenarnego Konferencji Episkopatu Polski czytamy:

„W ramach towarzyszenia osobom żyjącym w związkach niesakramentalnych zwrócono uwagę na potrzebę prowadzenie ich do prawdziwego nawrócenia, pojednania z małżonkiem sakramentalnym i dziećmi z tego związku”.

Cały komunikat dostępny jest na stronie: http://episkopat.pl/komunikat-z-376-zebrania-plenarnego-konferencji-episkopatu-polski/

Warto przeczytać:

1. „Moralne i duszpasterskie konsekwencje przysięgi małżeńskiej. Czy każde trudne sakramentalne małżeństwo jest do uratowania?” – to hasło ogólnopolskiej konferencji naukowej, która odbyła się 7 czerwca 2017 r. na KUL. Organizatorami wydarzenia byli: Katedra Duszpasterstwa Rodzin KUL, Katedra Teologii Moralnej, Fundamentalnej i Ekumenicznej KUL oraz Wspólnota Trudnych Małżeństw SYCHAR.
https://ekai.pl/lublin-sympozjum-kul-na-temat-trudnych-malzenstw-sakramentalnych/
Reportaż TVP: https://lublin.tvp.pl/32707051/sila-przysiegi-ogolnopolska-konferencja-na-kul
2. Episkopat Belgii: „Komunia rozwodników to kwestia sumienia” – https://gosc.pl/doc/3953701.Episkopat-Belgii-Komunia-rozwodnikow-to-kwestia-sumienia
„Episkopat Belgii interpretuje Amoris laetitia” –
http://pl.radiovaticana.va/news/2017/06/06/episkopat_belgii_interpretuje_amoris_laetitia/1317270
https://www.deon.pl/religia/kosciol-i-swiat/z-zycia-kosciola/art,30519,episkopat-belgii-interpretuje-amoris-laetitia.html
„Uderzenie w sakrament” – http://www.naszdziennik.pl/wiara-kosciol-na-swiecie/183351,uderzenie-w-sakrament.html
3. Biskupi o wytycznych do Amoris Laetitia: http://gosc.pl/doc/3949351.Biskupi-o-wytycznych-do-Amoris-Laetitia

Kochani,

chciałbym przedstawić Wam kilka tematów:

1. Wybór ks. Pawła Dubowika – naszego duszpasterza na nową pięcioletnią kadencję.
2. Komunikat z 375. zebrania Episkopatu.
3. Wywiad z ks. Przemysławem Drągiem – krajowym duszpasterzem rodzin.
4. Wywiad z ks. biskupem Henrykiem Hoserem.
5. KODR: „Pomoc osobom rozwiedzionym żyjącym w powtórnych związkach”
6. USA: Amoris laetitia zgodnie z nauczaniem Jana Pawła II

Ad 1
Dziękujemy Panu Bogu i Księżom Biskupom za wybór ks. Pawła Dubowika – krajowego duszpasterza naszej Wspólnoty na 2. pięcioletnią kadencję podczas 375. Zebrania Plenarnego Episkopatu Polski, które odbyło się 13 i 14 marca br. – http://episkopat.pl/wybory-375-zebrania-plenarnego-kep/ .

Ad 2
W czasie obrad biskupi podjęli m.in. dyskusję nt. duszpasterstwa małżeństwa i rodziny w świetle adhortacji apostolskiej Amoris laetitia. Przypomniano, że małżonkowie sakramentalni, którzy żyją w nowych niesakramentalnych nie są wyłączeni z Kościoła, ale są ciągle członkami żywego i mistycznego Ciała Jezusa Chrystusa. Księża Biskupi poprosili o modlitwę w intencji małżonków i dzieci, których dotknął dramat rozpadu małżeństwa, a także do ofiarowania im należnego wsparcia. Pasterze Kościoła podkreślili, że wielką rolę w trosce o małżeństwa i rodziny odgrywają ruchy i stowarzyszenia, które mimo wszelkich trudności zabiegają o ukazywanie świętości i nierozerwalności więzów małżeńskich. Ważne są również diecezjalne i parafialne poradnie życia rodzinnego.
W trosce o wprowadzenie w życie zaleceń adhortacji Amoris laetitia kontynuowane są prace nad przygotowaniem wytycznych dotyczących duszpasterstwa małżeństw i rodzin, które uwzględnią warunki Kościoła katolickiego w Polsce.
Więcej na ten temat na stronie – http://episkopat.pl/komunikat-z-375-zebrania-plenarnego-konferencji-episkopatu-polski/ .

Ad 3
Polecam wywiad z ks. Przemysławem Drągiem – krajowego duszpasterza rodzin związany z obradami Episkopatu. Fragment wypowiedzi:
„Jasnym celem takiego duszpasterstwa musi być doprowadzenie osób znajdujących się w takiej sytuacji do tego, aby przeżyły one spotkanie z Chrystusem i nawrócili swoje serce” – wyjaśnia ks. Drąg. A pierwszym krokiem winna być próba nakłonienia do powrotu do swego współmałżonka. „A jeśli to okaże się niemożliwe, to dopiero wtedy możemy mówić o dalszym towarzyszeniu w związku nieregularnym” – dodaje.
Kolejnym etapem towarzyszenia – wyjaśnia ks. Drąg – jest to, aby taki człowiek pojednał się z małżonkiem sakramentalnym, objął troską swoje dzieci, ułożył relacje rodzinne i podniósł poziom swego życia duchowego. Następnie należy ukazać mu perspektywy zaangażowania na terenie parafii, np. w dzieła miłosierdzia, edukacyjne bądź inne.
Trzecia część instrukcji poruszać też będzie kwestię udzielania komunii św. osobom w takiej sytuacji, w świetle adhortacji „Amoris laetitia”. Ks. Drąg pytany jak należy odczytywać fragmenty adhortacji mówiące o tej kwestii stwierdza, że sprawa ta została jasno określona w dotychczasowym nauczaniu Kościoła, m.in. w „Familiaris consortio”, do którego adhortacja Franciszka nawiązuje. A w „Familiaris consortio” zostało jasno powiedziane, że w przypadku osób rozwiedzionych a żyjących w ponownych związkach, uzyskanie rozgrzeszenia jest możliwe w przypadku tych, którzy zdecydowali się żyć w tzw. białym małżeństwie”.
Źródło: http://gosc.pl/doc/3747347.Ks-Drag-Episkopat-przygotuje-Stanowisko-ws-duszpasterstwa

Ad 4
Polecam wysłuchanie ks. biskupa Henryka Hosera m.in. o Sycharze – https://t.co/WpMbLmYe87 .

Ad 5
Z Krajowego Ośrodka Duszpasterstwa Rodzin (KODR) otrzymaliśmy streszczenie tematu: „Pomoc osobom rozwiedzionym żyjącym w powtórnych związkach”, które przedstawione jest poniżej:

Fundamentem jest rozeznawanie, które jest zorientowaniem się w sytuacji, rozpoznaniem problemu, jest procesem, ma swoją dynamikę. Wiąże się z trudem dochodzenia do prawdy.
Rozeznaje kapłan, ale także osoba wierząca – wierny będący w sytuacji nieprawidłowej.
Cele rozeznania:
– lepsze poznanie zamysłu Boga względem małżeństwa i rodziny, odnalezienie swojego miejsca w Kościele,
– nawrócenie, pogłębianie relacji z Bogiem pomimo ograniczeń,
– dla dobra potomstwa, społeczności ludzkiej i kościelnej.
Formy integracji:
– słowo Boże,
– modlitwa,
– adoracja Najświętszego Sakramentu,
– udział we Mszy św.,
– kierownictwo duchowe,
– dopuszczenie do Komunii św. pod warunkami wymienionymi w Familiaris Consortio nr 84,
– katecheza dorosłych,
– ochrzczenie dziecka z powtórnego związku.
Zalecane praktyki:
– uczynki miłosierdzia,
– rozwijanie cnoty pokory,
– chrześcijańskie wychowanie dzieci,
– naprawienie krzywd,
– uzdrowienie relacji,
– pochylenie się nad kwestią ważności zawartego małżeństwa.

Wszystko w duchu nieminimalizowania wymagań Ewangelii co do nierozerwalności małżeństwa.

Ad 6
USA: Amoris laetitia zgodnie z nauczaniem Jana Pawła II – http://episkopat.pl/usa-amoris-laetitia-zgodnie-z-nauczaniem-jana-pawla-ii/

Zmartwychwstanie Twojego małżeństwa

 

Pan naprawdę Zmartwychwstał! Alleluja!
„Dlaczego szukacie żyjącego wśród umarłych? Nie ma Go tutaj; zmartwychwstał!” (Łk 24,5-6)
 

„Wszystko możliwe jest dla tego, kto wierzy” (Mk 9,23)
„Na świecie doznacie ucisku, ale miejcie odwagę:
Jam zwyciężył świat” (J 16,33)

„Idźcie na cały świat i głoście Ewangelię wszelkiemu stworzeniu!”
(Mk 16,15)

„Nie bój się, wierz tylko!” (Mk 5,36)
 

W Kościele nic nie jest magią. Pan Jezus podczas swojego ziemskiego nauczania mówił:
– do Marty siostry Marii I Łazarza:
„Ja jestem zmartwychwstaniem i życiem. Kto we Mnie wierzy, choćby i umarł, żyć będzie. Każdy, kto żyje i wierzy we Mnie, nie umrze na wieki. Wierzysz w to?” (J 11,25-26)
– do kobiety kananejskiej:
„O niewiasto wielka jest twoja wiara; niech ci się stanie,
jak chcesz!” (Mt 15,28)

– do kobiety, która prowadziła w mieście życie grzeszne:
„Twoja wiara cię ocaliła, idź w pokoju!” (Łk 7,37.50)– do oczyszczonego z trądu Samarytanina:
„Wstań, idź, twoja wiara cię uzdrowiła” (Łk 17,19)
– do kobiety cierpiącej na krwotok:
„Ufaj, córko! Twoja wiara cię ocaliła” (Mt 9,22)
– do niewidomego Bartymeusza:
„Idź, twoja wiara cię uzdrowiła” (Mk 10,52)
Obietnica Chrystusa:
„Kto zachowa moją naukę, nie zazna śmierci na wieki” (J 8,51)


To może być także Twoje zmartwychwstanie
– zmartwychwstanie Twojego małżeństwa!

Matka Boska Leśniowska
Ty coś domem, o którym się śniło
Matko Boska Leśniowska
Miej w opiece każdziutką miłość
Matko Boska leśniowska


Słowa Pana Jezusa nie pozostawiają żadnych wątpliwości:
„Jeżeli nie będziecie spożywali Ciała Syna Człowieczego
i nie będziecie pili Krwi Jego,
nie będziecie mieli życia w sobie” (J 6, 53)

Ile tego życia będziemy mieli w sobie tu na ziemi, tyle i tylko tyle zabierzemy w świat wieczności. I na bardzo długo możemy znaleźć się w czyśćcu, aby dojść do pełni życia, do miary nieba.

Towarzyszenie małżonkom sakramentalnym po rozwodzie

Referaty i świadectwa Sycharków wygłoszone podczas konferencji “Moralne i duszpasterskie konsekwencje przysięgi małżeńskiej” na KUL 7 czerwca 2017

Prezentacja Alicji i Marzeny: http://bit.ly/2uHQ2Lt
Referat Andrzeja: http://bit.ly/2t7Cswv
Prezentacja Andrzeja: http://bit.ly/2u9uLZw
Program konferencji: http://bit.ly/2tembWC
Link do nagrania – VIDEO: https://youtu.be/VKGB4GpQkSY
Link do nagrania – AUDIO: https://archive.org/details/sycharki

Czy wolno katolikowi zgodzić się na rozwód?
– o. prof. Jacek Salij OP

Jak wrócić do sakramentalnego małżonka?


Ks. Marek Dziewiecki:
„Najpierw bowiem człowiek jest odpowiedzialny za swojego małżonka” – więcej na stronie >>>

Sytuacje najtrudniejsze

Nawrócenie i pojednanie

Kryzys małżeński – pytania i odpowiedzi

„Dla Boga nie ma nic niemożliwego” (Łk 1,37)

Zaczynając od nowa

Musicie zawsze powstawać!

Możecie rozerwać swoje fotografie i zniszczyć prezenty.
Możecie podeptać swoje szczęśliwe wspomnienia
i próbować dzielić to, co było dla dwojga.
Możecie przeklinać Kościół i Boga.
Ale Jego potęga nie może nic uczynić
przeciw waszej wolności.
Bo jeżeli dobrowolnie prosiliście Go,
by zobowiązał się z wami…
On nie może was „rozwieść”.
To zbyt trudne?
A kto powiedział, że łatwo być
człowiekiem wolnym i odpowiedzialnym.
Miłość się staje
Jest miłością w marszu, chlebem codziennym.
Nie jest umeblowana mieszkaniem,
ale domem do zbudowania i utrzymania,
a często do remontu.
Nie jest triumfalnym „TAK”,
ale jest mnóstwem „tak”,
które wypełniają życie, pośród mnóstwa „nie”.
Człowiek jest słaby, ma prawo zbłądzić!
Ale musi zawsze powstawać i zawsze iść.
I nie wolno mu odebrać życia,
które ofiarował drugiemu; ono stało się nim.
Michel Quoist

Westerplatte

„Każdy z was, młodzi przyjaciele, znajduje też w życiu jakieś swoje „Westerplatte”. Jakiś wymiar zadań, które trzeba podjąć i wypełnić. Jakąś słuszną sprawę, o którą nie można nie walczyć. Jakiś obowiązek, powinność, od której nie można się uchylić. Nie można zdezerterować. Wreszcie — jakiś porządek prawd i wartości, które trzeba utrzymać i obronić, tak jak to Westerplatte, w sobie i wokół siebie. Tak, obronić — dla siebie i dla innych” – Jan Paweł II.

Ciężki krzyż

„Miłość nigdy nie pomaga w złym. Właśnie dlatego doradca katolicki w żadnej sytuacji nie proponuje krzywdzonemu małżonkowi rozwodu, gdyż nie wolno nikomu proponować łamania przysięgi złożonej wobec Boga i człowieka” – ks.dr Marek Dziewiecki.

Bitwa toczy się o nasze serce

Tożsamość mężczyzny i kobiety

Co to znaczy „moja była żona”?


Stanowisko Episkopatu Polski:
„Metoda in vitro jest niezgodna z prawem Bożym
i naturą człowieka” – więcej na stronie >>>

Twoja sprawa

KRS: 0000288792

UWAGA! Nowy adres strony Ogniska SYCHAR w Lublinie: http://lublin-pallotyni.sychar.org




stat4u

Ostatnie wpisy
Kategorie
Kronika